Monday, August 10, 2009

नुसत्या अस्तित्वाने माझ्या..


मला एकदा वा-यासारखे जगायचे आहे..
कुणालाही न दिसता ..
नुसत्या अस्तित्वाने माझ्या..
या चराचराला जगवायचं आहे ..

मला एकदा चंद्रासारखे लपायचे आहे..
दर्शनही न देता स्वत:चे ..
नुसत्या अस्तित्वाने माझ्या ..
सुर्यालाही मागे लपवायचे आहे..

मला बनायचा आहे..अंधार अथांग..
न उगम .. न अंत.. अन तरीही..
नुसत्या अस्तीवाने माझ्या..
प्रकाशाला द्यायचा आहे थांग..!!!

..............................................विनायक...
..........................................२३/जून/२००५
at
Labels:

1 comment:

Subscribe to: Post Comments (Atom)

प्रलयगीत

 दिवस मोगरा होतो  रात्र सायली होते ,  तुझिया अस्तित्वाने  श्लोक-शायरी होते।  मी धुनी पेटवत असता तू यज्ञाचे मंतर गाते , मी अलख निरंजन म्हणतो ...

  • प्रलयगीत
     दिवस मोगरा होतो  रात्र सायली होते ,  तुझिया अस्तित्वाने  श्लोक-शायरी होते।  मी धुनी पेटवत असता तू यज्ञाचे मंतर गाते , मी अलख निरंजन म्हणतो ...
  • brewed Coffee
    तुझं बरं चाललं आहे .. माहीत आहे मला ! असंच एकदा फिरत धूमकेतूसारखा  मी येईन ..  तुझ्या गावी , तुझ्या घरी ! मला खरंतर  पुढच्या प्रवासाला  निघ...
  • बुकमार्क
    तुम मेरे क़िताब की , ना शुरुआत हो न तो अंतिम पन्ना, तुम बुकमार्क हो ! जिसे अंत या आरंभ से कोई फ़र्क नहीं पड़ता , जो सिर्फ ये सूचित करने ...